Πως θα μας αντιμετώπιζαν αν είχαμε κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας στην αρχαία Ελλάδα;

Οι ψυχικές ασθένειες ξεκίνησαν να απασχολούν την ανθρωπότητα από τα αρχαία χρόνια.

        Ο Ιπποκράτης υπήρξε ο πρώτος που αντιμετώπισε τις ψυχικές ασθένειες με ορθολογιστικό τρόπο και όχι θεική τιμωρία. Σύμφωνα με τον ίδιο, κάθε ασθένεια ξεκινά πρώτα από την ψυχή και στην συνέχεια καταλήγει στο σώμα. Επηρεασμένος από τη θεωρία των τεσσάρων στοιχείων του Εμπεδοκλή, ανέπτυξε τη θεωρία των τεσσάρων «χυμών» του σώματος. Σύμφωνα με την θεωρία αυτή, η υγεία του ανθρώπου βασιζόταν στην ισορροπία τεσσάρων υγρών του σώματος: το αίματος, της μαύρης χολής, της κίτρινης χολής και του φλέγματος. Τα υγρά αυτά σχετίζονταν με τέσσερα όργανα του σώματος, καθένα από τα οποία παρήγαγε ένα υγρό. Όταν η ποσότητά τους δεν βρίσκονταν σε ισορροπία, παρουσιαζόταν είτε κάποια ασθένεια είτε ακόμα και διαταραχές προσωπικότητας. 

        Ασκληπιεία: τα κέντρα υγείας της αρχαιότητας. Τα Ασκληπιεία ήταν ιερά και τόποι λατρείας του θεού Ασκληπιού. Ηταν στην πραγματικότητα τα πρώτα νοσοκομεία, όχι μόνο του ελληνικού χώρου αλλά και όλου του τότε γνωστού κόσμου.Ο Ιπποκράτης υπήρξε ο πιο διάσημος από τους φημισμένους δασκάλους του Ασκληπιείου. Από αρχαιολογικά ευρήματα γνωρίζουμε ότι τα Ασκληπιεία, μέσα στ πλαίσια των μυθολογικών και φιλοσοφικών αντιλήψεων της εποχής, προσέφεραν αυτό που λέμε σήμερα «ολιστική φροντίδα υγείας». Οι ιερείς/ιατροί στα Ασκληπιεία λάτρευαν τον Ασκληπιό με την προσφορά υγείας προς τον ασθενή. Και ο ασθενής αντιμετωπιζόταν με ιερό σεβασμό, ως ολοκληρωμένο ον. Η ασθένεια θεωρούνταν αποτέλεσμα πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων κοινωνικών και ψυχολογικών και η φροντίδα υγείας στόχευε στην αποκατάσταση της αρμονίας ανάμεσα στους παράγοντες αυτούς. Τα Ασκληπιεία επικρατούσαν περίπου ως τον 6ο αιώνα μ.Χ., εποχή της πλήρους επικράτησης του χριστιανισμού. 

        Η ανθρωπιστική αντιμετώπιση των ψυχικών ασθενειών εντοπιζεται και στο έργο του Πλάτωνα, Πολιτεία. Ο Πλάτωνας, λοιπόν, αναφέρει ότι: «Εάν κανείς είναι πνευματικά ασθενής, δεν πρέπει να εμφανίζεται δημόσια στην πόλη. Οι συγγενείς του οφείλουν να τον κρατούν μέσα στο σπίτι, να τον περιποιούνται και να τον προστατεύουν. Εάν εγκαταλείψουν τον ασθενή να τιμωρηθούν με χρηματικό πρόστιμο».