Αρχαία Αίγυπτος και υγεία

Δεν είναι πολλά γνωστά για αυτή την περίοδο της ιστορίας του ανθρώπου. Ωστόσο, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι η ψυχή αποτελούνταν από πολλά μέρη: χατ, σαχού, ρεν, μπα, κα, αμπ, σουάτ, χου, σεχέμ και ακ.

        Σύμφωνά με τους αρχαίους αιγυπτιακούς μύθους, ο θεός Ατούμ δημιούργησε τον κόσμο από το χάος, χρησιμοποιώντας την μαγική του δύναμη. Επειδή η γη δημιουργήθηκε με μαγεία, οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι όλα ήταν γεμάτα μαγεία. Όταν δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι, αυτή η μαγεία πήρε τη μορφή της ψυχής, μιας αιώνιας δύναμης που υπάρχει μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον. Τα περισσότερα αιγυπτιακά ταφικά κείμενα αναφέρουν εννιά μέρη της ψυχής: χατ (φυσικό σώμα), σαχού (πνευματικό σώμα), ρεν (ταυτότητα), μπα (ψυχή), κα («σωσίας»), αμπ (καρδιά), σουάτ (σκιά), χου (ευφυΐα), σεχέμ (δύναμη) και ακ (το θεοποιημένο πνεύμα των ενωμένων μερών της ψυχής που έχει μεταβεί στην αιώνια ευδαίμων ζωή).

        Το χατ έπρεπε να υφίσταται προκειμένου να μπορεί να έχει υπόσταση και επίσης να κριθεί από τους φύλακες του Κάτω Κόσμου.

        Αν όλα τα τελετουργικά, τελετές και ξόρκια για το χατ γίνονταν σωστά, και επίσης ο νεκρός κρινόταν άξιος από τον Όσιρι και τους θεούς του Κάτω Κόσμου για να περάσει στην επόμενη ζωή, δημιουργούταν το σαχού ή δηλαδή η πνευματική αναπαράσταση του φυσικού σώματος.

        Για τους αρχαίους Αιγύπτιους η αμπ ήταν η έδρα του συναισθήματος, της σκέψης, της θέλησης και της πρόθεσης.

        Το κα ήταν η αιγυπτιακή έννοια για την ζωτική ουσία, που διαφοροποιούσε ένα ζωντανό από ένα νεκρό πρόσωπο, με το θάνατο να συμβαίνει όταν το κα εγκατέλειπε το σώμα.

        Το μπα αποτελούσε οτιδήποτε κάνει ένα άτομο μοναδικό, και είναι έννοια παρόμοια με την «προσωπικότητα», ή με άλλες ερμηνείες την «ψυχή».

        Το ακ συνδεόταν με τη σκέψη, αλλά όχι ως ενέργεια του μυαλού. Αντίθετα, ήταν η νοημοσύνη ως ζωντανή οντότητα. 

        Το ρεν είναι η ταυτότητα του ατόμου, οι εμπειρίες του και οι αναμνήσεις όλης του της ζωής. Γι' αυτό γίνονταν προσπάθειες να το προστατέψουν και το τοποθετούσαν πολλές φορές σε γραπτά.

        Σουάτ. Η σκιά ενός ατόμου είναι πάντα παρούσα.

        Έχουμε ελάχιστα γραπτά στοιχεία για την έννοια του χου.

        Έχουμε ελάχιστα γραπτά στοιχεία για την έννοια του σεχέμ.

        Τα ιατρικά προβλήματα των αρχαίων Αιγυπτίων πήγαζαν απευθείας από το περιβάλλον τους. Η ζωή και η εργασία έφερνε τον κίνδυνο ελονοσίας και παράσιτα εκφυλιστικής σχιστοσωμίασης. Ο ισόβιος κόπος των κατασκευών και της γεωργίας επέβαλλε πίεση στη σπονδυλική στήλη και στις αρθρώσεις, ενώ σοβαροί τραυματισμοί στις κατασκευές και τους πολέμους συσσώρευαν ζημιά στο σώμα. Οι πλούσιοι απολάμβαναν δίαιτες πλούσιες σε σάκχαρα, που συνεισέφεραν στην εμφάνιση περιοδοντίτιδας. Το προσδόκιμο ζωής κυμαινόταν περίπου στα 35 για τους άντρες και τα 30 για τις γυναίκες, αλλά η ενηλικίωση ήταν δύσκολο να συμβεί καθώς ένα τρίτο του πληθυσμού περίπου πέθαινε σε βρεφική ηλικία. 

        Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γιατροί ήταν φημισμένοι για τις θεραπευτικές τους ικανότητες και μερικοί εξ αυτών, όπως ο Ιμχοτέπ, παρέμειναν διάσημοι για πολύ μετά το θάνατό τους. Ο Ηρόδοτος σημειώνει ότι υπήρχε υψηλός βαθμός εξειδίκευσης στις τάξεις των Αιγυπτίων γιατρών, καθώς μερικοί περιποιούνταν μόνο το κεφάλι ή το στομάχι ενώ άλλοι ήταν οφθαλμίατροι και οδοντίατροι. Η εκπαίδευση των γιατρών λάμβανε χώρα στο Per Ankh. Αιγυπτιακοί ιατρικοί πάπυροι δείχνουν εμπειρική γνώση της ανατομίας, των τραυμάτων και πρακτικών θεραπειών.

        Στην Αρχαία Αίγυπτο απαγορευόταν η θανάτωση βρεφών και τα άτομα με προβλήματα όρασης πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους μοιρολογώντας στις ταφικές τελετές.