Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι

Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι
ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ

Ορολογία


  • DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders): Ένα διαγνωστικό εγχειρίδιο για την ταξινόμηση των ψυχιατρικών διαταραχών που εκδίδεται από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση.
  • I.C.D 10 (International Classification of Diseases): Διαγνωστικό εγχειρίδιο παρόμοιο με το DSM που εκδίδει ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας (W.H.O. World Health Organization). Οι ομοιότητές του με το DSM ξεπερνούν το 90%. Η βασικότερη, ίσως, διαφορά είναι ότι στο ICD δεν συνεκτιμώνται οι κοινωνικές συνέπειες της διαταραχής, ενώ στο DSM περιλαμβάνεται και η έκπτωση στην κοινωνική, επαγγελματική κ.τ.λ. λειτουργικότητα του ατόμου. Αυτά τα δυο σήμερα είναι τα πιο αποδεκτά και χρησιμοποιούμενα παγκοσμίως συστήματα ταξινόμησης. Παρόλα αυτά, εμφανίζουν κάποια σημαντικά μειονεκτήματα, όπως ότι δεν λαμβάνουν υπόψη το φύλο, το πολιτισμικό υπόβαθρο, την διαφορετική εμφάνιση των συμπτωμάτων κατά την διάρκεια της ανάπτυξης του ατόμου κ.τ.λ.
  • Δείκτης Νοημοσύνης (I.Q.Intelligence Quotient): Πρόκειται για ένα δείκτη που μετρά κατά προσέγγιση τη νοημοσύνη ενός ατόμου σε σχέση με το μέσο όρο των ανθρώπων της ίδιας ηλικίας. Συνήθως, ο δείκτης αυτός εκτιμάται με διάφορες κλίμακες (τεστ). Τα πιο διαδεδομένα τεστ είναι αυτά που ανέπτυξε ο Αμερικανός ψυχολόγος Wechsler (1930). Πρόκειται για το WAIS-R (χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση ατόμων από 16 ετών και πάνω), το WISC 3 (χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση ατόμων από 6-16 ετών) και το WPPSI-R (χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση ατόμων από 3-6ετών).
  • W.I.S.C. 3 (Wechsler Intelligence Scale for Children): Το πιο διαδεδομένο και περισσότερο χρησιμοποιούμενο τεστ αξιολόγησης της νοημοσύνης. Αποτελείται από 13 κλίμακες και η καθεμιά αξιολογεί μια διαφορετική πλευρά της νοημοσύνης, ενώ όλες μαζί εκφράζουν αυτό που λέμε γενική νοημοσύνη. Δίνει 3 δείκτες: το δείκτη Λεκτικής νοημοσύνης (αξιολογεί την ακουστικο-γλωσσική ικανότητα) και το δείκτη Πρακτικής νοημοσύνης (αξιολογεί την οπτικο-κινητική ικανότητα) και το Γενικό δείκτη. Χρησιμοποιείται σε παιδιά ηλικίας 6-16 ετών.
  • Ψυχολόγος: Επαγγελματίας που έχει εκπαιδευτεί στην αντιμετώπιση συναισθηματικών προβλημάτων, προβλημάτων συμπεριφοράς, διαχείριση σχέσεων κ.α. Η θεραπεία γίνεται μέσω της συζήτησης, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορα διαγνωστικά τεστ.
  • Ψυχίατρος: Γιατρός με ειδίκευση στην ψυχιατρική. Διαφέρει από τον ψυχολόγο ως προς το ότι μπορεί να χορηγήσει φάρμακα και συνηθίζεται να αναλαμβάνει πιο δύσκολα περιστατικά. Οποιαδήποτε κόντρα μεταξύ των δύο επιστημών βλάπτει μόνο τον θεραπευόμενο για αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει άριστη συνεργασία μεταξύ των δυο και να λειτουργούν ως επιστημονική ομάδα.
  • Ειδικός παιδαγωγός: Εκπαιδευτικός που εργάζεται με μαθητές που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα (μαθησιακές δυσκολίες, αναπτυξιακές διαταραχές, νοητική υστέρηση κ.α.).
  • Λογοθεραπευτής: Επαγγελματίας που ασχολείται με την θεραπεία γλωσσικών και επικοινωνιακών προβλημάτων ατόμων με αντίστοιχες αναπηρίες.
  • Εργοθεραπευτής: Επαγγελματίας που ασχολείται με την αντιμετώπιση δυσκολιών που μπορεί να επηρεάσουν την εξέλιξη ή την καθημερινή ζωή του ατόμου. Ενδεικτικά ασχολείται με την λεπτή κινητικότητα και τον συντονισμό, την αδρή κινητικότητα και τον συντονισμό, τις γνωστικές δεξιότητες, τις κοινωνικές δεξιότητες, την επικοινωνία και τις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
  • Φυσικοθεραπευτής: Επαγγελματίας που ασχολείται με την αποκατάσταση της υγείας του ατόμου με σωματική αναπηρία.
  • Μαθησιακές Δυσκολίες: Δυσκολίες στην ανάγνωση, στην γραφή και στα μαθηματικά, όπως αυτές εντοπίζονται από ειδικά τεστ επίδοσης και στα οποία οι επιδόσεις των παιδιών είναι κατώτερες από τις αναμενόμενες σε σχέση με το νοητικό τους επίπεδου και την τάξη στην οποία φοιτούν.
  • Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές: Διάχυτες είναι οι διαταραχές που χαρακτηρίζονται από προβλήματα σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης ταυτόχρονα και αναπτυξιακές είναι οι διαταραχές που εμφανίζονται από την στιγμή της γέννησης και υπάρχουν καθ' όλη την διάρκεια της ανάπτυξης του ατόμου, ακόμη και αν δεν γίνονται ορατές από την πρώτη στιγμή.
  • Αγχώδεις Διαταραχές: Διαταραχές που οφείλονται στην ύπαρξη υπερβολικού (ως προς την ένταση και την διάρκεια) άγχους προς κάποιο/α συγκεκριμένο/α αντικείμενο/α που εμποδίζουν την ομαλή λειτουργικότητα του ατόμου.
  • Διαταραχές Διασπαστικής Συμπεριφοράς: Διαταραχές που οδηγούν το άτομο σε υπερβολική κινητικότητα, αδυναμία συγκέντρωσης και προσοχής σε ένα συγκεκριμένο έργο, αντιδραστικότητα και παραβατικότητα.
  • Διαταραχές της επικοινωνίας: Διαταραχές με προβλήματα στον λόγο, στην ομιλία και στην επικοινωνία.
  • Γενετικές διαταραχές: Διαταραχές που οφείλονται σε γενετικές ανωμαλίες.
  • Διαταραχές της απέκκρισης: Προβλήματα στην χρήση της τουαλέτας.
  • Διατροφικές διαταραχές: Διαταραχές σχετικά με την διατροφή και την εικόνα του σώματος.
  • Διαταραχές μυοσπασμάτων: Διαταραχές που οδηγούν στην εμφάνιση ξαφνικών στερεοτυπικών κινήσεων ή φωνητικών αντιδράσεων, οι οποίες επαναλμαβάνονται από το άτομο παρά την θέλησή του και χωρίς κάποιο λειτουργικό σκοπό.
  • Νοητική υστέρηση: Είναι η παθολογική κατάσταση, που εμφανίζεται στην περίοδο της ανάπτυξης, χαρακτηρίζεται από νοητική ικανότητα κάτω από το μέσο όρο και συνοδεύεται από μειωμένη ικανότητα προσαρμογής.
  • Συναισθηματικές Διαταραχές: Διαταραχές που σχετίζονται με τα συναισθήματα και την διάθεση.
  • Χαρισματικά άτομα: Άτομα που παρουσιάζουν εξαιρετικές ικανότητες σε διάφορους τομείς όπως στην ζωγραφική, στην τεχνολογία, στα μαθηματικά κ.α.
  • Ψυχωσικές Διαταραχές: Ο όρος ψύχωση αναφέρεται σε ένα σύνολο συμπτωμάτων όπως απώλεια επαφής από την πραγματικότητα, παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις κ.α. Στις ψυχωσικές διαταραχές ανήκει η σχιζοφρένεια.