Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι

Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι
ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ, ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Διαταραχή μυοσπασμάτων ή πιο απλά... τικ

Η ζωή είναι ένα... τίναγμα!
Τα τικ είναι ξαφνικές στερεοτυπικές κινήσεις ή φωνητικές αντιδράσεις, οι οποίες επαναλαμβάνονται από το άτομο παρά την θέληση του και χωρίς κάποιο λειτουργικό σκοπό. Χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλομορφία στην εμφάνισή τους, μπορεί να είναι παροδικά ή χρόνια και να εκδηλώνονται με μεγαλύτερη ή μικρότερη συχνότητα και ένταση. Συνώνυμος όρος του τικ θεωρούνται τα μυοσπάσματα (σπασμοί των μυών). Στις διαταραχές, λοιπόν, των μυοσπασμάτων, στο ένα άκρο υπάρχουν τα μεμονωμένα τικ, τα οποία συνήθως σχετίζονται με κάποιο βίωμα άγχους και στο άλλο άκρο βρίσκονται ένα σύνολο από τικ, τα οποία αποτελούν σύμπτωμα μιας νευρολογικής διαταραχής, της λεγόμενης Gilles de la Tourette (διαταραχή Tourette).
Τα μυοσπάσματα δεν ακολουθούν κάποιο ρυθμό και διαρκούν πολύ λίγο (περίπου 1 δευτερόλεπτο), αλλά όταν συμβαίνουν στην διάρκεια κρίσεων μπορεί να ξεπεράσουν τα 100 ανά λεπτό. Η έντασή τους, συνήθως, μειώνεται κατά την διάρκεια του ύπνου, την χαλάρωση και την απασχόληση με κάποια δραστηριότητα, ενώ εντείνεται σε στιγμές κούρασης και άγχους. Ο αριθμός, το είδος, η εναλλαγή, η συχνότητα και η ένταση των τικ μπορεί να διαφοροποιούνται ακόμη και στο ίδιο το άτομο με το πέρασμα του χρόνου. Η εκδήλωσή τους χαρακτηρίζεται από διαστήματα ύφεσης που μπορεί να διαρκούν από μερικές βδομάδες μέχρι κάποιους μήνες.
Παραδείγματα των διαφόρων τικ περιλαμβάνουν:
  • Απλά κινητικά: ανοιγοκλείσιμο των ματιών, τίναγμα κεφαλιού, ανασήκωμα του ώμου ή μορφασμοί προσώπου.
  • Απλά φωνητικά: καθάρισμα του λαιμού, ρούφηγμα της μύτης ή κραυγές.
  • Πολύπλοκα κινητικά: Πήδημα, άγγισμα προσώπου ή πράγματος, στριφογύρισμα γύρω από τον εαυτό ή αυτοτραυματικές πράξεις.
  • Πολύπλοκα φωνητικά: άσχετες λέξεις, κοπρολαλία (δηλαδή, κοινωνικά μη αποδεκτές λέξεις), ηχολαλία (δηλαδή, επανάληψη μιας λέξης ή ήχου που μόλις ειπώθηκε) ή παλιλαλία (δηλαδή, επανάληψη της τελευταίας λέξης που το ίδιο το άτομο είπε).
Τα τικ που εμφανίζονται πιο συχνά στα παιδιά και στους ενήλικες είναι τα απλά κινητικά. Αν και τα παιδιά υποστηρίζουν πως τα τικ εμφανίζονται εντελώς ξαφνικά, οι έφηβοι και οι ενήλικες αναφέρουν έντονες σωματικές ενοχλήσεις σε συγκεκριμένα μέρη του σώματός τους (ώμους, χέρια, στομάχι ή φάρυγγας), πριν την εμφάνιση των τικ.
Σύμφωνα με το DSM-IV, υπάρχουν τρεις βασικές διαταραχές μυοσπασμάτων: η χρόνια διαταραχή κινητικών ή φωνητικών μυοσπασμάτων (τικ), η παροδική διαταραχή μυοσπασμάτων (τικ) και η διαταραχή Tourette.
Για να δοθεί η διάγνωση της χρόνιας διαταραχής κινητικών η φωνητικών μυοσπασμάτων θα πρέπει να υπάρχουν απλά ή πολλαπλά κινητικά ή φωνητικά τικ, αλλά όχι και τα δύο μαζί, για τουλάχιστον έναν χρόνο κατά την διάρκεια του οποίου να μην υπήρξε ποτέ περίοδος ελεύθερη από τικ μεγαλύτερη των 3 συνεχόμενων μηνών. 
Στην περίπτωση της παροδικής διαταραχής μυοσπασμάτων, απλά ή πολλαπλά κινητικά και/ή φωνητικά τικ εμφανίζονται πολλές φορές την ημέρα, σχεδόν καθημερινά για τουλάχιστον 4 εβδομάδες, αλλά όχι περισσότερο από 12 συνεχόμενους μήνες.
Τέλος, για να τεθεί η διάγνωση της διαταραχής Tourette, απαιτείται η παρουσία πολλαπλών κινητικών τικ και ενός ή περισσότερών φωνητικών. Τα τικ εμφανίζονται πολλές φορές την ημέρα (συνήθως σε κρίσεις), σχεδόν καθημερινά στην διάρκεια μιας περιόδου μεγαλύτερης από ένα χρόνο, ενώ σε αυτή την διάρκεια δεν υπήρξε περίοδος ελεύθερη από τικ μεγαλύτερη από 3 συνεχόμενους μήνες.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πάντως, τα τικ θα πρέπει να έχουν εμφανιστεί για πρώτη φορά πριν τα 18 έτη και να προκαλούν σημαντική έκπτωση της λειτουργικότητας του ατόμου.
Όσον αφορά την αιτιολογία, τα περισσότερα τικ αποτελούν την εξωτερική εκδήλωση του άγχους που βιώνει ένα άτομο, κάτω από κάποιες πιεστικές περιβαλλοντικές συνθήκες. Αυτά τα τικ είναι παροδικά και δεν χρήζουν άμεσης ανάγκης για παρέμβαση. Αντίθετα, η διαταραχή Tourette θεωρείται μια διαταραχή με οργανική αιτιολογία. Η ακριβής, όμως, αιτία παραμένει ακόμη άγνωστη. Από τις μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη κάποιας συγκεκριμένης εγκεφαλικής βλάβης. Τα περισσότερα παιδιά με σύνδρομο Tourette έχουν φυσιολογική νοημοσύνη και φυσιολογική ανατομία εγκεφάλου. Πιθανόν, λοιπόν, το πρόβλημα να οφείλεται σε κάποια δυσλειτουργία των νευροδιαβιβαστών (όπως της σεροτονίνης ή της ντοπαμίνης).
Τα παιδιά με διαταραχή Tourette είναι πολύ πιθανόν να εμφανίσουν παράλληλα διαταραχή ελλειμματικής προσοχής - υπερκινητικότητας, μαθησιακές δυσκολίες, διαταραχές άγχους, διαταραχές ύπνου (όπως υπνοβασία, εφιάλτες κ.τ.λ.), χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενοχές για τη εκδήλωση των τικ και δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους
Η συχνότητα εμφάνισης των τικ υπολογίζεται στις 3-6 περιπτώσεις στις 10.000, με αναλογία 9:1 εις βάρος των αγοριών. Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει πως οι ηλικίες 7-11 είναι οι πιο ευάλωτες για την εκδήλωση αυτών των διαταραχών.
Τα άτομα με διαταραχή Tourette έχουν μια φυσιολογική ζωή. Υπάρχει μια περίοδος όπου τα συμπτώματα κορυφώνονται (γύρω στα 10-15 έτη), αλλά περίπου στο ένα τρίτο των περιπτώσεων τα τικ υποχωρούν πλήρως με την ενηλικίωση, αν και μερικές φορές επανέρχονται και αργότερα. Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην μετέπειτα εξέλιξη της διαταραχής είναι η βαρύτητα των συμπτωμάτων, η λειτουργικότητα του ατόμου πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, η σχέση του με την οικογένειά του και το πόσο άμεσα χρησιμοποιήθηκε κάποια θεραπεία.
Σχετικά, τέλος, με την θεραπεία, στην περίπτωση των τικ που οφείλονται σε ψυχογενή αίτια (άγχος) προτείνεται μια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση η οποία δεν θα εστιάζει στα ίδια τα τικ, αλλά στο να βοηθήσει τα άτομα να αποκτήσουν μια πιο θετική εικόνα για τον εαυτό τους, να βρουν τρόπους να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά το άγχος τους και να αναπτύξουν θετικές διαπροσωπικές σχέσεις. Αντίθετα, στην περίπτωση της διαταραχής Tourette προτείνεται ο συνδυασμός φαρμακοθεραπείας (που στοχεύει στην μείωση των τικ) με ψυχοθεραπεία.



28 σχόλια:

  1. Πώς μπορούμε να τα ξεπεράσουμε δεν γράφει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και όμως αναφέρεται:

    "Σχετικά, τέλος, με την θεραπεία, στην περίπτωση των τικ που οφείλονται σε ψυχογενή αίτια (άγχος) προτείνεται μια ψυχοθεραπευτική παρέμβαση η οποία δεν θα εστιάζει στα ίδια τα τικ, αλλά στο να βοηθήσει τα άτομα να αποκτήσουν μια πιο θετική εικόνα για τον εαυτό τους, να βρουν τρόπους να αντιμετωπίζουν πιο αποτελεσματικά το άγχος τους και να αναπτύξουν θετικές διαπροσωπικές σχέσεις. Αντίθετα, στην περίπτωση της διαταραχής Tourette προτείνεται ο συνδυασμός φαρμακοθεραπείας (που στοχεύει στην μείωση των τικ) με ψυχοθεραπεία."

    Από εκεί και πέρα για κάτι πιο εξειδικευμένο δεν μπορεί να γίνει λόγος. Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και χρήζει ανάλογης αντιμετώπισης. Όποιος αντιμετωπίζει κάποια διαταραχή μυοσπασμάτων δεν έχει παρά να απευθυνθεί σε κάποιον επαγγελματία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ζητώ συγγνώμη που θα μιλήσω έτσι αλλά, έχω φτάσει 20 ετών και δεν αντέχω να κάνω άλλο σαν ψυχαναγκατικό ή να υποκρίνομαι πως δεν ακουσα κάποιο σχολιο που ειπώθηκε για τις κινήσεις που κάνω. Ακόμα και στο άκουσμα της λέξης (την οποία ολυτε να τη γραψω εδώ δεν εχω τα κότσια) τρελένομαι. Μου εχει γίνει εφιάλτης. Παρ'ότι εχω σεξουαλική ζωη, εχω κανει μέχρι και 2 χρόνια σχέση, έχω καλους φίλους και πολλές ενασχολήσεις αισθάνομαι δυσλειτουρικός και πολλές φορές κομπλάρω άσχημα σε καταστάσεις οπου είχα το πάνω χέρι. Ειλικρινά δε με ενδιαφέρει πως λεγεται αυτό που έχω ή το πως αντιμετωπίζεται. Το μόνο που με νοιάζει είναι να σταματήσει γιατί με πάει πισω σε πολλά πράγματα π θέλω να κάνω και γαμώ τον καπιταλισμό μου και τις 50ευρες επισκέψεις στους ψυχολόγους δεν έχω τα λεφτά να βοηθηθώ ανάλογα. Δηλαδή τί; Όσοι δεν θέλουν να χαρίσουν όλη τους την περιουσία σε φαρμακοβιομηχανίες δε έχουν δικίωμα στην υγεία; Αίσχος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητε αγνωστε. Κατανοω τις δυσκολιες που εχεις και την αγανακτιση που νιωθεις. Ομως δεν καταλαβαινω τι ακριβως ζητας. Το σχολιο σου ειναι μια αναγκη να εκφρασεις τις εμπειριες και τα συναισθηματα σου η μια προσωπικη επιθεση σε εμενα; Αν ισχυει το πρωτο σου προτεινω να μου στειλεις ενα κειμενο για να το δημοσιευσω στην στηλη "εμπειριες". Αν ισχυει το δευτερο να σε ενημερωσω πως δεν ισχυουν τα οσα γραφεις. Οπως λεει και μια παροιμια τα 5 δαχτυλα του χεριου μπορει να ειναι ολα δαχτυλα αλλα δεν ειναι ιδια. Ετσι και τωρα. Μπορει να ειχες κακη εμπειρια απο ψυχολογους αλλα δεν ειμααστε ολοι ιδιοι. Εγω προσφερω δωρεαν τις γνωσεις μου με ολους, ενω δεν ειναι λιγα τα email στα οποια εδωσα συμβουλες. Ουδεποτε ζητησα χρηματα και ουδεποτε παρεπεμψα σε φαρμακα. Αν ωστοσο νιωθεις δυσαρεστημενος απο τον χωρο, μπορεις απλα να αποχωρησεις και να ακολουθησεις τον δικο σου τροπο αντιμετωπισης του προβληματος σου

      Διαγραφή
  4. "Το σχόλιό σας θα είναι ορατό μετά την έγκριση" Τι φασισμός και ανελευθερία λόγου είναι αυτή σε ένα αρθρο που επί της ουσίας μιλά για καταπιεσμένα άτομα; Πόσο οξύμωρο τέλος πάντων; Εγώ φταίω που είπα και μια φορά να μιλήσω μπας και δω από κάπου ανταπόκριση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα σχολια πρεπει να ελεγχονται πριν δημοσιευτουν για να αποφευχθουν υβριστικα και ρατσιστικα σχολια. Καθε σοβαρη ιστοσελιδα οφειλει να το κανει αυτο. Δεν ειναι ρατσισμος η ανελευθερια λογου

      Διαγραφή
  5. εχω τρανταγμους στο κεφαλι μου τους οποιους δεν τους ελεγχω και οταν βρισκομαι εξω νιωθω συνεχως αγχος για το πως να κρυψω τους τρανταγμους(σπασμους) στο κεφαλι.Ειναι πολυ δυσκολο να το αντιμετωπισω καθως δεν μπορω να το ελεγξω.Εχω παρατηρησει ομως οτι οταν ειμαι πιο ηρεμος μειωνεται το φαινομενο αυτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε έναν συνάδελφο ψυχολόγο στην περιοχή σας προκειμένου να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται

      Διαγραφή
    2. Φίλε μου έχω το ίδιο πρόβλημα ακριβώς είμαι 34 δεν έχω βρει κάποια λύση..

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον συνάδελφο ψυχολόγο στην περιοχή σας προκειμένου να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται.

      Διαγραφή
  7. Εχω τικ με τα ματια πως να τα σταματισω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον συνάδελφο ψυχολόγο στην περιοχή σας προκειμένου να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται.

      Διαγραφή
  8. θα ήθελα την βοηθεια σας, ο γιος μου 12χρονων απο μικρος (πριν το νηπιο) εκανε διαφορα τικ ,εξυνε τα ποδια του , στριφογυριζε στο κρεββατι του κα μεγαλωνοντας κατα καιρους περναγε ενα διαστημα που ησυχαζε και παλι τα ιδια με ενα νεο τικ , γυριζε τα μαλλια του , τρεμοεπαιζε τα ματια του, εβηχε σαν καθαρισμα λαιμου, ρουθουνιζε την μυτη του, τωρα τελευταια κανει εντονες μυικες συσπασεις στο προσωπο του (σουφρωνει την μυτη του , φουσκωνει το πανω χειλος και κουναει το κεφαλι του) , δεν ξερω πως να τον βοηθησω σε 2 παιδιατρους που απευθυνθηκα μου ειπαν να μην δινω σημασια και θα σταματησει, πραγματι σταματαει αλλα μετα απο λιγο καιρο επανερχεται με κατι καινουριο και αυτη την φορα πολυ πιο εντονο . πργματικα δεν ξερω τι να κανω , εχω την αισθηση οτι μεγαλωνοντας τα τικ του ειναι πιο εντονα και επικεντρωνονται πια στο προσωπο , στο σπιτι επικρατει ηρεμια εχουμε μια ησυχη οικογενειακη ζωη το μονο που ισως να τον πιεσα απο μικρο ειναι με τα μαθηματα του αλλα τα τικ ειχαν ξεκινησει πριν παει σχολειο αλλα ακομα και σε αυτο το κομματι εχω "χαλαρωσει" παρα πολυ τις απαιτησεις μου απο εκεινον για να μην του προκαλω αγχος, τι θα με συμβουλευαται να προσπαθησω απο πλευρας μου δεν θελω να απευνθυνθω ακομα σε παιδοψυχολογο για να μην τον φοβισω απο την αλλη σκεφτομαι οτι παιρναει ο χρονος και ισως να μην εχω κανει κατι και στο τελος η κατασταση μηπως δεν ειναι αναστεψιμη παρακαλω βοηθηστε με ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το καλύτερο και για εσάς και για το παιδί σας είναι να απευθυνθείτε σε κάποιον ψυχολόγο. Αναφέρεται ότι δεν θέλετε να τον φοβίσετε με μια τέτοια κίνηση, όμως αυτό έχει να κάνει με τις δικές σας ανασφάλειες και τα στερεότυπα. Μπορείτε απλά να του εξηγήσετε ότι θα επισκεφτείτε κάποιον ειδικό που θα τον βοηθήσει να βρει τον λόγο που εμφανίζει τικ, πως να διαχειρίζεται το άγχος του και επομένως πως θα αντιμετωπίσει αυτήν του την δυσκολία. Αν το παιδί θέλει, θα το κάνει. Οτιδήποτε άλλο και αν του πείτε θα δείξει τον δικό σας φόβο μήπως στιγματιστεί και μπορεί τότε και ο ίδιος να νιώσει έτσι.

      Παραμένω στην διάθεσή σας για ότι άλλο χρειαστείτε

      Διαγραφή
  9. Σας ευχαριστω για την αμεση απαντηση σας και για την ευεσθησια σας , μηπως θα μπορουσατε να μου προτεινετε τι θα μπορουσα εγω να κανω απο την πλευρα μου για να τον βοηθησω πριν απευθυνθω σε ψυχολογο?(δυστηχως τα οικονομικα ειναι δυσκολα)
    και παλι σας ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να προσπαθείτε να μην τον αγχώνετε υπενθυμίζοντάς του συνεχώς τα τικ και να αυξήσετε την αυτοπεποίθησή του ενισχύοντας και επιβραβεύοντας κάθε θετική συμπεριφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κατανοώ τον αγανακτισμένο άγνωστο που έχει φτάσει 20 ετών και δεν έχει θεραπευτεί. Είναι αξιοθαύμαστο το πόσες ασθένειες υπάρχουν εκεί έξω, μερικές με φανταχτερά ή δύσκολα ονόματα. Όπου έψαξα για αριθμό ασθενειών, το νούμερο ήταν πενταψήφιο. Στις περισσότερες δεν γνωρίζουμε τα αίτια και πλήρης θεραπεία υπάρχει για διψήφιο αριθμό ασθενειών. Φανταστείτε την αναλογία!!! Είμαστε απλοί παρατηρητές, κάνουμε μια χαρά διαγνώσεις, αλλά όταν έρθει η ώρα της θεραπείας... θα φύγει από μόνο του. Από τη μία περίπτωση έχουμε τις θανατηφόρες ασθένειες ή τις ασθένειες που το άτομο ζει βασανιζόμενο με κακής ποιότητας ζωή, και από την άλλη έχουμε τις ψυχικές-νευρολογικές ασθένειες όπου το το άτομο ζει δυστυχισμένο και στιγματισμένο ή υπνωτισμένο από τα φάρμακα. Και έχουμε και τις περίφημες φαρμακοβιομηχανίες που βγάζουν φάρμακα τα οποία καταπολεμούν μόνο τα συμπτώματα και αυτό μερικώς, με ένα σωρό παρενέργειες τις περισσότερες φορές. Το μόνο που έχει προχωρήσει είναι η χειρουργική και κάποια φάρμακα έχουν εξελιχθεί. Κατά τα άλλα είμαστε στο Μεσαίωνα στην ιατρική. Ίσως και κάποιες διαγνωστικές εξετάσεις, αλλά και εκεί, αφού περάσεις από 40 κύματα, πάλι μπορεί να ακούσεις το "δεν είμαστε σίγουροι" ή το κλασικό "δεν υπάρχει θεραπεία". Και έρχεται και το διαδίκτυο και γίνονται όλα αυτά μια σούπα. Γράφουν οι γιατροί, γράφουν οι ασθενείς, γράφουν οι εναλλακτικοί και ούτω καθεξής. Έχω τρεις μέρες που διαβάζω για τα τικ και με ποιες ασθένειες μπορεί να συνδέονται. Εκτός από το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο ούτε αυτό είναι ξεκαθαρισμένο, αναφέρθηκαν και καμιά δεκαριά άλλες ασθένειες, από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μέχρι το σύνδρομο PANDAS. Και όσο πιο απελπισμένοι είναι οι άνθρωποι, τότε προσπαθούν να θεραπεύσουν το παιδί τους ή τον εαυτό τους με εναλλακτικούς τρόπους, όπως με τη διατροφή ή με συμπληρώματα διατροφής. Εκεί πια χάνεις τη μπάλα. Κάποιος άνθρωπος με Τουρέτ ανέφερε ότι φταίνε τα χημικά του σφραγίσματος που είχε κάνει στα δόντια του... Μητέρες απεγνωσμένες άλλαξαν τη διατροφή του παιδιού τους και τα τικ βελτιώθηκαν... Δε θα σας αναφέρω το πρόβλημά μου, αφού ξέρω ήδη την απάντηση. Απλώς έγραψα αυτά που έγραψα γιατί νιώθω την απελπισία και την αγανάκτηση εκείνου του άγνωστου. Μακάρι να εξελισσόταν περισσότερο η ιατρική στη ρίζα των ασθενειών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Για σάς,έχω ένα γιό επτά ετών πού πηγαίνει δευτέρα Δημοτικού εδώ και ένα χρόνο έχει παρουσιάσει κάποια κινητικά τικ,κατά διαστήματα και όχι συνεχώς.Μέσα σε ένα χρόνο είχαμε δύο φορές το ίδιο, δηλαδή ύψωνε το ωμό του και ακουμπούσε το κεφάλι, αυτό κρατούσε τρεις με τέσσερις εβδομάδες και μετά υποχωρούσε.Εδώ και δύο εβδομάδες παρουσιάζει ένα άλλο τικ κουνά το κεφάλι του δεξιά αριστερά με γρήγορο ρυθμό.Σε ώρα παιχνιδιού δεν το κάνει ούτε στον ύπνο του.Πώς μπορώ να τον βοηθάω πριν απευθύνω σε ειδικό;Θα πρέπει να ανησυχώ;Σας ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλησπέρα σας.

    Θα μπορούσατε αρχικά να δείτε αν οι συγκεκριμένες συμπεριφορές οφείλονται σε άγχος και άρα δεν είναι νευρολογικής φύσεως. Προσπαθήσετε να απομονώσετε τα πλαίσια ή τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίζονται. Έπειτα με ερωτήσεις προς τον γιο σας προσπαθήστε να ανακαλύψετε αν πίσω από αυτές τις κινήσεις κρύβετε κάποιο άγχος ή φόβος.
    Αν δείτε ότι συνεχίζουν σε βάθος χρόνου και δεν μπορείτε να τις διαχειριστείτε, καλύτερα να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πως μπορώ να ξέρω αν τα τικ του παιδιού μου είναι κάτι που θα περάσει ή είναι turett; Υπάρχει κάποιο κέντρο στη Θεσσαλονίκη που μπορώ να απευθυνθώ; Μπορεί να γίνει κάποιος έλεγχος με εξετάσεις; πόσο καιρο πρέπει να περιμένουμε πριν απευθυνθούμε κάπου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν σας ανησυχεί η συμπεριφορά του παιδιού σας, καλό είναι να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό για διάγνωση και περαιτέρω αξιολόγηση της κατάστασης. Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες, καθώς δεν ειδικεύομαι στον τομέα αυτό και δεν γνωρίζω κάποιο κέντρο να σας συστήσω. Μια αναζήτηση όμως στο διαδίκτυο θα σας βοηθήσει

      Διαγραφή
  15. Η κόρη μου είναι 4 ετών σχεδόν και μερικές φορές κάνει μορφασμους με το προσωπο. Πέρα από αυτό η συμπεριφορά της είναι φυσιολογικη.Πως μπορω να την βοηθησω για αντιμετωπιστουν αυτοι οι μορφασμοι;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρχικά θα πρέπει να εντοπίσετε τις συνθήκες στις οποίες τις κάνει και τον λόγο. Έπειτα θα εστιάσετε πάνω σε αυτά, προκειμένου να την εκπαιδεύσετε να διαχειρίζεται καλύτερα τις συνθήκες και τα συναισθήματά της

      Διαγραφή
  16. Το δικό μου θέμα ειναι το εξής,... εαν μπορείτε να βοηθήσετε δίνοντας μια συμβουλη.Πως μπορω να δείξω σε καποιο ατομο,το οποιο εχει το συνδρομο,το οποιο εκδηλώνεται με ανασήκωμα του ωμου κυρίως,ότι ΓΝΩΡΙΖΩ την κατασταση στην οποια βρισκεται και τι αντιμετωπιζει...και προφανως για καποιο λογο προσπαθει να το καλύψει καθε φορα που ερχόμαστε σε οπτικη επαφη, με το να "σκουπίζει" τον υποτιθέμενο ιδρωτα στο μετωπό του.Ειλικρινά προκειται για συμπαθέστατο ενήλικο άτομο γυρω στα 35 που εχει κερδισει την εκτίμηση μου( και πολυ περισσότερο εξαιτίας του συνδρόμου "Τ") και αντιλαμβανομαι οτι "ενοχλείται" αρκετά με το προβλημα το οποιο εχει και προφανώς του προκαλεί μεγάλες ανασφάλειες και τον κανει αντικοινωνικο.Βεβαια εχω προσεξει ομως αυτην την συμπεριφορά της "κάλυψης" προκύπτει μονο ειδικά οταν τυχαίνει να βρισκομαι μεσα στο κοινωνικο του χωρο,διαφορετικα οταν δεν αντιλαμβάνεται την παρουσία μου , αφήνεται ελεύθερα να ανακουφίσει το σύμπτωμα.
    Δεν θέλω να προκαλώ στο ατομο αυτό "αγχος" καθε φορα που λογο δουλειας ερχομαστε σε επαφη και θα ηθελα να βρω ενα τροπο να δειξω οτι γνωριζω το θεμα ,και ισως ετσι να "ηρεμησει".Θα ηθελα μονο παρακαλω να μην αναρτηθει δημοσια το αιτημα μου..απλα μια απαντηση ειναι αρκετη εφοσον μπορειτε να απαντησετε.Ευχαριστω πολυ.






    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο καλύτερος τρόπος είναι η ειλικρίνεια. Εκμεταλλεύτειτε μια συνθήκη ηρεμίας, όπου θα είστε οι δυο σας και μιλήστε ειλικρινά, χωρίς σημάδια κριτικής και με ενσυναίσθηση

      Διαγραφή
  17. Απάντηση σε μέλος που ζήτησε να μην δημοσιευθεί η ανάρτησή του:
    Όλα εξαρτώνται από την ειλικρίνεια. Βέβαια σημασια έχει και το είδος της σχέσης που έχετε. Αλλά πιστεύω αν είστε ειλικρινής και ανοιχτός, όλα θα πάνε καλά. Σε κάθε περίπτωση, φροντίστε η εξομολόγηση να γίνει κατ' ιδίαν και σε όσο το δυνατόν ήρεμες συνθήκες

    ΑπάντησηΔιαγραφή