Συνεχίζοντας την προσπάθειά μου να σας ενημερώνω για την ειδική αγωγή, ζήτησα από ακόμη ένα άτομο να μας μιλήσει για την εμπειρία του. Η διαφορά, όμως, αυτή την φορά είναι πως πρόκειται για ένα άτομο που αντιμετωπίζει το ίδιο αναπηρία. Ο Ανδρέας είναι τυφλός και δέχτηκε να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματά του σχετικά με το πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
"Γεννήθηκα τυφλός. Όταν κατάλαβα τον κόσμο ένοιωσα περίεργα. Με πήραζε δεν καταλάβαινα το γιατί. Σήμερα το έχω αποδεχτεί με μεγάλη δυσκολία. Με ενοχλεί η εξάρτηση που δημηουργεί η αναπηρία μου, αλλά και οι περιορισμένες ευκαιρίες που έχω σε πολλούς τομείς και η αδυναμία μου σε κ΄παποια πράγματ. Ιδιέταιρα η εξάρτηση με εκνευρίζει ηδικά σε στιγμές προσωπικές και δύσκολες. Τα ηλεκτρονικά μέσα μου έδωσαν την ευκαιρία να επικονωνήσω πιο εύκολα με τον κόσμο να αναπτύξω τις δυνατότητες μου, όμως σε πολλά πράγματα νοιώθω αδυναμία να κάμω αυτό που θέλω και αυτό με ενοχλεί αφάνταστα.
Οι τυφλοί δεν είναι Θεοί έχουν τα ίδια προβλήματα με όλους τους άλλους, μάλιστα δε σε πολλές περιπτώσεις η αναπηρία μας δημηουργεί επιπσρόσθετα προβλήματα προσαγωγής και συμπεριφοράς. Αυτό εξαρτάται από τον καθέ τυφλό την παιδία την οικογένεια και τη δική του ιδιοσυγκρασία.
Ανδρέας"
Ο Ανδρέας ήταν σύντομος, όμως, μίλησε μέσα από την καρδιά του. Παραδέχτηκε πως ο δρόμος μέχρι την αποδοχή της κατάστασής του ήταν δύσκολος. Τελικά τα κατάφερε. Προσωπικά, νομίζω είναι η μεγαλύτερη νίκη που θα μπορούσε να επιτύχει κάποιος άνθρωπος με αναπηρία. Το να αποδεχθείς την δυσκολία σου είναι το πιο δύσκολο και, όμως, το σημαντικότερο βήμα. Αν δεν αποδεχθείς το πρόβλημά σου, δεν μπορείς να συνεχίσεις και με την αντιμετώπισή του. Αποδέξου αυτό που είσαι και πάλεψε για ένα καλύτερο μέλλον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου