Επιτροπή πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Σε μια τυχαία περιήγησή μου στο διαδίκτυο, εντόπισα την επιτροπή πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως αναφέρεται στην σελίδα, "η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημιουργήθηκε το 1969 ως παγκόσμιος φύλακας της δεοντολογίας με τη δέσμευση να ερευνά και να εκθέτει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον τομέα της ψυχικής υγείας Από την έδρα της στο Λος Άντζελες, η CCHR συντονίζει τις δραστηριότητες μεταξύ των παραρτημάτων της σε όλο τον κόσμο".

    "Η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CCHR) είναι μια μη κερδοσκοπική επιτροπή επαγρύπνησης για την ψυχική υγεία, που βοήθησε να τεθούν σε ισχύ περισσότεροι από 150 νόμοι που προστατεύουν τα άτομα από καταχρηστικές ή εξαναγκαστικές πρακτικές. Η CCHR αγωνίζεται εδώ και πολύ καιρό για την αποκατάσταση βασικών αναφαίρετων ανθρώπινων δικαιωμάτων στον τομέα της ψυχικής υγείας. Αυτά περιλαμβάνουν, ανάμεσα σε άλλα, την πλήρη συναίνεση κατόπιν πληροφόρησης σχετικά με την ιατρική νομιμότητα της ψυχιατρικής διάγνωσης, τους κινδύνους των ψυχιατρικών θεραπειών, το δικαίωμα σε όλες τις διαθέσιμες ιατρικές εναλλακτικές λύσεις και το δικαίωμα άρνησης οποιασδήποτε θεραπείας θεωρείται επιβλαβής.

    Η CCHR συν-ιδρύθηκε το 1969 από την Εκκλησία της Σαηεντολογίας και τον Ομότιμο Καθηγητή της Ψυχιατρικής Δρ. Τόμας Σατς σε μια εποχή όπου οι ασθενείς βρίσκονταν στοιβαγμένοι σε ιδρύματα και ήταν απογυμνωμένοι από όλα τα συνταγματικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι μια μη-πολιτική, μη-θρησκευτική, μη-κερδοσκοπική οργάνωση αφιερωμένη αποκλειστικά στην εξάλειψη της ψυχικής κακοποίησης και στη θέσπιση προστατευτικών μέτρων για τους ασθενείς και τους καταναλωτές. Η Συμβουλευτική Επιτροπή της CCHR, αποτελείται από Επιτρόπους, οι οποίοι είναι γιατροί, επιστήμονες, ψυχολόγοι, δικηγόροι, νομοθέτες, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και εκπρόσωποι των πολιτικών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων."

     Η Επιτροπή  Πολιτών για τα Ανθώπινα Δικαιώματα παραθέτει τις κατευθυντήριες αρχές της σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα:

"Α. Το δικαίωμα για συναίνεση κατόπιν πλήρους ενημέρωσης, το οποίο περιλαμβάνει:

1. Επιστημονική/ιατρική εξέταση που επιβεβαιώνει τις όποιες διαγνώσεις ψυχιατρικής διαταραχής και το δικαίωμα αντίκρουσης τυχόν ψυχιατρικών διαγνώσων ψυχικών «ασθενειών» που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν ιατρικά.

2. Την πλήρη αποκάλυψη όλων των αποδεδειγμένων κινδύνων κάθε προτεινόμενου φαρμάκου ή «θεραπείας».

3. Το δικαίωμα ενημέρωσης για όλες τις διαθέσιμες θεραπευτικές αγωγές οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τη χορήγηση ενός φαρμάκου ή ψυχιατρικής θεραπείας.

4. Το δικαίωμα άρνησης οποιασδήποτε θεραπείας ο ασθενής θεωρεί επιβλαβή.

Β. Σε κανένα πρόσωπο δεν θα δίνεται ψυχιατρική ή ψυχολογική θεραπεία ενάντια στη θέλησή του.

Γ. Κανένα πρόσωπο, άνδρας, γυναίκα ή παιδί, δεν μπορεί να στερηθεί την προσωπική του ελευθερία ένεκα της λεγόμενης ψυχικής ασθένειας, χωρίς μια δίκαιη δίκη με ενόρκους πολίτες και με την κατάλληλη νομική εκπροσώπηση.

Δ. Κανένα πρόσωπο δεν θα εισάγεται ή κρατείται σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, νοσοκομείο ή εγκατάσταση, λόγω των πολιτικών, θρησκευτικών ή πολιτισμικών του πεποιθήσεων και πρακτικών.

Ε. Κάθε ασθενής έχει:

1. Το δικαίωμα να αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια ως ανθρώπινο ον.

2. Το δικαίωμα σε νοσοκομειακές παροχές χωρίς διάκριση φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικής άποψης, κοινωνικής προέλευσης ή στάτους λόγω γέννησης ή περιουσίας.

3. Το δικαίωμα σε μια ενδελεχή, φυσική και κλινική εξέταση από έναν αρμόδιο και ικανό γενικό ιατρό της επιλογής του, ώστε να διασφαλιστεί ότι η πνευματική κατάσταση ενός ατόμου δεν προκαλείται από οποιαδήποτε σωματική ασθένεια που δεν έχει διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί, τραυματισμό ή ελάττωμα και το δικαίωμα να ζητήσει μια δεύτερη ιατρική γνώμη της επιλογής του.

4. Το δικαίωμα σε πλήρως εξοπλισμένες ιατρικές εγκαταστάσεις και κατάλληλα εκπαιδευμένο ιατρικό νοσοκομειακό προσωπικό, ούτως ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν οι κατάλληλες κλινικές εξετάσεις.

5. Το δικαίωμα να επιλέγει το είδος ή τον τύπο της θεραπείας που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, καθώς και το δικαίωμα να συζητήσει αυτό με τον γενικό ιατρό, θεραπευτή ή λειτουργό της επιλογής του.

6. Το δικαίωμα να γνωρίζει όλες τις παρενέργειες της κάθε προτεινόμενης θεραπείας με τρόπο σαφή και κατανοητό για τον ασθενή, σε έγγραφη μορφή και στη μητρική γλώσσα του ασθενούς.

7. Το δικαίωμα να δεχθεί ή να αρνηθεί τη θεραπεία, αλλά κυρίως, το δικαίωμα να αρνηθεί την στείρωση, τη θεραπεία με ηλεκτροσόκ, το σοκ ινσουλίνης, τη λοβοτομή (ή οποιαδήποτε άλλη ψυχοχειρουργική διαδικασία επί του εγκεφάλου), τη θεραπεία αποστροφής, τη ναρκοθεραπεία, τη θεραπεία βαθιάς νάρκης και οποιαδήποτε φάρμακα που παράγουν ανεπιθύμητες παρενέργειες.

8. Το δικαίωμα να κάνει επίσημα καταγγελίες, χωρίς την επιβολή αντιποίνων σε μια ανεξάρτητη επιτροπή που αποτελείται από μη ψυχιατρικό προσωπικό, δικηγόρους και πολίτες. Οι καταγγελίες μπορούν να καλύπτουν οποιαδήποτε βασανιστική, σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία που ελήφθη ενώ βρισκόταν υπό ψυχιατρική φροντίδα.

9. Το δικαίωμα σε ιδιωτική συμβουλευτική με έναν νομικό σύμβουλο και το δικαίωμα να αναλάβει νομική δράση.

10. Το δικαίωμα για εξιτήριο, ανά πάσα στιγμή και χωρίς περιορισμό, εφόσον δεν έχει διαπράξει αδίκημα.

11. Το δικαίωμα να διαχειρίζεται την περιουσία και τις υποθέσεις του με ένα νομικό σύμβουλο, εάν είναι απαραίτητο, ή εάν θεωρείται ανίκανος σύμφωνα με δικαστήριο του νόμου, να διοριστεί από την Πολιτεία εκπρόσωπος διαχείρησης αυτών των θεμάτων έως ότου το άτομο καταστεί ικανό. Ένας τέτοιος εκπρόσωπος είναι υπόλογος στους κοντινούς συγγενείς του ασθενούς, στον νομικό του σύμβουλο ή κηδεμόνα.

12. Το δικαίωμα να βλέπει και να κατέχει τον ιατρικό φάκελο του και να λαμβάνει νομικά μέτρα σε σχέση με οποιαδήποτε ψευδή στοιχεία που περιλαμβάνονται σε αυτόν που μπορεί να βλάπτουν τη φήμη του.

13. Το δικαίωμα να προβαίνει σε ποινική δίωξη, με την πλήρη συνδρομή των οργάνων επιβολής του νόμου, έναντι κάθε ψυχίατρου, ψυχολόγου ή νοσοκομειακού προσωπικού για κάθε κατάχρηση, άσκοπη φυλάκιση, βλάβη από τη θεραπεία, σεξουαλική κακοποίηση ή βιασμό, ή οποιαδήποτε παραβίαση της ψυχικής υγείας ή άλλης νομοθεσίας. Και το δικαίωμα σε μια νομοθεσία περί ψυχικής υγείας που δεν αναιρεί ή τροποποιεί τις κυρώσεις για εγκληματική, υβριστική ή αμελή μεταχείριση των ασθενών που διαπράχθηκε από οποιονδήποτε ψυχίατρο, ψυχολόγο ή το προσωπικό του νοσοκομείου.

14. Το δικαίωμα μήνυσης κατά ψυχιάτρων, των συλλόγων και των κολλεγίων τους, ιδρυμάτων ή προσωπικού για παράνομη κράτηση, ψευδή δημοσιεύματα ή επιβλαβή θεραπεία.

15. Το δικαίωμα στην εργασία ή στην άρνηση εργασίας και το δικαίωμα δίκαιης αποζημίωσης σε κλίμακα αμοιβής ανάλογη με τις αποδοχές που ορίζονται από σωματεία/εθνικές συμβάσεις για παρόμοια εργασία, για οποιαδήποτε εργασία εκτελείται κατά τη διάρκεια της νοσηλείας.

16. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση ή την κατάρτιση, έτσι ώστε να καταστεί ικανός να εξασφαλίσει τα προς το ζην, με την επάνοδό του και το δικαίωμα της επιλογής για το είδος εκπαίδευσης ή κατάρτισης που λαμβάνει.

17. Το δικαίωμα για υποδοχή επισκεπτών και έναν λειτουργό της θρησκευτικής πίστης του.

18. Το δικαίωμα να πραγματοποιεί και να δέχεται τηλεφωνικές κλήσεις και το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής σε σχέση με όλη την προσωπική αλληλογραφία προς και από οποιονδήποτε.

19. Το δικαίωμα στην ελεύθερη συσχέτιση ή όχι με οποιαδήποτε ομάδα ή άτομο στο ψυχιατρικό ίδρυμα, το νοσοκομείο ή την εγκατάσταση.

20. Το δικαίωμα σε ένα ασφαλές περιβάλλον χωρίς να υπάρχουν στο περιβάλλον, άτομα που βρίσκονται εκεί για ποινικούς λόγους.

21. Το δικαίωμα να είναι με άτομα της δικής του ηλικιακής ομάδας.

22. Το δικαίωμα να φορά τα προσωπικά είδη ένδυσης, να έχει προσωπικά είδη και να έχει ένα ασφαλές μέρος για να τα διατηρεί.

23. Το δικαίωμα στην καθημερινή σωματική άσκηση στο ύπαιθρο.

24. Το δικαίωμα σε μια σωστή δίαιτα και διατροφή καθώς και σε τρία γεύματα την ημέρα.

25. Το δικαίωμα σε υγιεινές συνθήκες και όχι σε υπερπλήρεις εγκαταστάσεις, καθώς και το δικαίωμα σε επαρκή, απρόσκοπτη αναψυχή και ανάπαυση."

     Η CCHR ασκεί έντονη κριτική στον τρόπο λειτουργίας της ψυχιατρικής εις βάρος των ανθρώπων. 

    "Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις στην ψυχιατρική διάγνωση και θεραπεία, ανάμεσα στις οποίες η στάνταρ ιατρική περίθαλψη που δεν απαιτεί τον στιγματισμό και την υποκειμενική ψυχιατρική ταμπέλα ή την χορήγηση φαρμάκων που αλλοιώνουν τη διάνοια. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εγκρίνουν και να χρηματοδοτούν μη φαρμακευτικές θεραπείες, όπως εναλλακτικές λύσεις για τα επικίνδυνα φάρμακα τα οποία έχουν αποδειχτεί τόσο αποτελεσματικά όσο και τα εικονικά φάρμακα, και πιο επικίνδυνα από ό,τι τα περισσότερα ναρκωτικά του δρόμου. Παρά το γεγονός ότι η CCHR Διεθνώς δεν υποστηρίζει ή προωθεί κάποιον συγκεκριμένο επαγγελματία, ιατρική οργάνωση, πρακτική ή ομάδα, ανακαλύψαμε ότι οι παρακάτω πηγές είναι χρήσιμες για τα άτομα που αναζητούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα ακόλουθα θέματα: Green Mental Health — Holistically-centered mental health care system which reflects traditional environmental, humanitarian, and health conscious values http://greenmentalhealthcare.com, Soteria House — Alternative and non-drug solutions for people diagnosed schizophrenic http://www.moshersoteria.com" (για τα κινήματα αυτοβοήθειας χρηστών υπηρεσιών της ψυχικής υγείας μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Τροφή για σκέψη: 

Ψυχιατρική: Μια βιομηχανία θανάτου