Πως θα μας αντιμετώπιζαν αν είχαμε κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας στο Μεσαίωνα;

Μεσαίωνας ονομάζεται η χρονική περίοδος της ιστορίας από τον 5ο μέχρι το 15ο αιώνα μ.Χ. Είναι τα λεγόμενα "σκοτεινά χρόνια" στον χώρο της ψυχικής υγείας...

    Χαρακτηριστικά του Μεσαίωνα είναι η συνέχιση τω απόψεων περί χυμών (αίμα, μαύρη χολή, κίτρινη χολή και φλέγμα), χρωματισμένων με προκαταλήψεις και φανατική θρησκευτικότητα και η συνέχιση της σκληρής συμπεριφοράς προς τον ψυχασθενή.

        Εξαίρεση αποτελούν οι Άραβες οι οποίοι με βάση την Μουσουλμανική πίστη ότι ο ψυχασθενής είναι αγαπητός και διαλεγμένος από το θεό, αναπτύσσουν ανθρωπιστική αντιμετώπιση και δημιουργούν άσυλα. Εδώ έχουμε το πρώτο "νοσοκομείο" ψυχικά ασθενών στην Βαγδάτη το 407 μ.Χ. Αλλά στην Ευρώπη, τα χαρακτηριστικά της εποχής αυτής είναι η δαιμονολογία, η ψυχική ασθένεια είναι έργο του διαβόλου και η θεραπεία με εξορκισμούς.

        Οι εξορκιστές, που απαρτίζονταν από ιερείς και ιατρούς της εποχής, πιστεύοντας ότι ο ψυχικά ασθενής διακατέχεται από κακά πνεύματα, αναλάμβαναν την απελευθέρωσή από το δαίμονα. Ήταν σύνηθες, οι ψυχικά ασθενείς είτε να βρίσκονταν στις φυλακές είτε να καίγονταν ως μάγοι. 

        Την περίοδο αυτή εμφανίζονται και οι αντιλήψεις περί υστερίας στις γυναίκες. Η άποψη πως η γυναίκα είναι ημιτελής κυριαρχούσε και οδήγησε σε διάφορες αντιλήψεις για την θηλυκότητα, όπως η ικανότητά της να κατέχει σκοτεινές δυνάμεις. Ησωματική έκφραση σεξουαλικών επιθυμιών ήταν ανήθικη πράξη και οι γυναίκες που ενέδιδαν σε αυτή θεωρούνταν πως χρειάζονταν θεραπεία. Οι θεραπείες για την υστερία στερούσαν από τις γυναίκες του δικαίωμα της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης του σώματός τους. Η σεξουαλική συνεύρεση θεωρούνταν η ιδανική λύση. Οι γυναίκες που ικανοποιούνταν σεξουαλικά από μόνες τους ήταν βλάσφημες. Το σπέρμα πίστευαν πως είχε ιαματικές ιδιότητες. Αν μια γυναίκα δεν μπορούσε να επιτύχει σεξουαλική ευχαρίστηση, έφερε την ταμπέλα εκείνης που ήταν επιρρεπής στην τρέλα. Ο εξορκισμός αποτελούσε θεραπεία της υστερίας κατά τα χριστιανικά χρόνια, όμως με την άνοδο του εκκλησιαστικού κλήρου, μετατράπηκε σε τιμωρία για γυναίκες που κατηγούνταν με μαγεία (αντικοινωνική συμπεριφορά). Περίπου το 90% των γυναικών τον Μεσαίωνα κατηγορήθηκε για μαγεία και άπειρες φρικαλεότητες διαπράχθηκαν στο όνομα του "κυνήγι μαγισσών".